ماهی گلدفیش مرواریدی

مشخصات ماهی گلدفیش مرواریدی

ماهی گلدفیش مرواریدی ( به ژاپنی chinshurin ) یک ماهی قرمز فانتزی انتخابی است . ماهی قرمز مرواریدی بخشی از خانواده Cyprinidae است و گونه ای نسبتاً جدید است که منشأ آنها به اوایل دهه 1900 در چین بازمی گردد.

اگر قصد خرید ماهی گلدفیش را دارید این نوع یکی از زیبا ترن گونه ها است.

همانطور که از نام ماهی گلدفیش مرواریدی پیداست، این گونه از ماهی قرمز فلس های مروارید مانندی دارد. این ماهی ها همچنین دارای بدنی تخم مرغی شکل هستند که آن ها را در بین آکواریومی ها بسیار محبوب کرده است.

فلس های مروارید ماهی های سرسختی با خلق و خوی صلح آمیز هستند. مراقبت از آنها آسان است اما می توانند به راحتی به بیماری هایی مانند بیماری مثانه شنا مبتلا شوند.

فلس های مروارید به طور متوسط ​​بین 10 تا 15 سال عمر می کنند. اندازه مخزن بزرگ، آب به خوبی نگهداری شده و رژیم غذایی مغذی به افزایش طول عمر آنها کمک می کند.

ماهی گلدفیش مرواریدی در اسارت پرورش داده می شود و به طور طبیعی در طبیعت یافت نمی شود. آنها مقاوم هستند و می توانند شرایط مختلف آب را تحمل کنند. دمای آب ایده آل برای ماهی قرمز مرواریدی بین 65 درجه فارنهایت تا 72 درجه فارنهایت است.

ماهی قرمز مرواریدی یک گونه آب شیرین با اندازه متوسط ​​است. طول ماهی بالغ بین چهار تا ده اینچ است.

ماهی قرمز مروارید دارای سر چاق و اطراف بدن است. فلس های آن ضخیم است و شبیه مرواریدهایی است که در ردیف ها چیده شده اند. هر فلس دارای یک مرکز سفید برجسته است که ناشی از رسوبات کربنات کلسیم است.

طیف رنگی گلدفیش

ماهی قرمز مروارید دارای طیف گسترده ای از رنگ ها است. محبوب ترین رنگ ماهی سفید، نارنجی، کالیکو و سیاه است.

ماهی قرمز مروارید دارای یک باله پشتی (بالا) است. باله دمی (دم) آنها به خوبی توسعه یافته و شکافته شده است. پره های فلس مروارید نیمه شفاف با نوک های گرد است. باله های ماهی به زیبایی در آب جریان دارند.

برخی از فلس های مروارید دارای رشد برجسته حباب مانند هستند که ون نامیده می شود. فلس های مروارید با ون را فلس مروارید سر بالا یا فلس مروارید تاجی می نامند.

تمایز بین ماهیان نر و ماده تا زمانی که به بلوغ جنسی کامل نرسند غیرممکن است. ماهی قرمز مرواریدی یک سال طول می کشد تا بالغ شود. برای تشخیص جنسیت فلس مروارید، باله های سینه ای ماهی بالغ را بررسی کنید.

ماهی گلدفیش مروارید هنگامی که آماده تولید مثل می شود، علائم فیزیکی بلوغ جنسی را نشان می دهد. نرها برجستگی های سبکی به نام توبرکل در اولین پرتو باله های سینه ای و صفحات آبشش ایجاد می کنند، در حالی که ماهی های ماده گرد و چاق می شوند.

ماهی قرمز مرواریدی وقتی در معرض استرس قرار می گیرد، رنگ روشن خود را از دست می دهد. ماهی ها به دلیل تغییرات ناگهانی در شرایط آب، اندازه نامناسب مخزن و سطوح بالای آمونیاک یا نیترات در مخزن دچار استرس می شوند.

رفتار ماهی گلدفیش مرواریدی

ماهی گلدفیش مرواریدی صلح آمیز و اجتماعی است.

ماهی گلدفیش مرواریدی به دلیل شکل بدن تخم مرغی خود شناگران ضعیفی هستند. آنها ماهیانی با حرکت آهسته اما فعال هستند که سبک شنای “لرزشی” دارند. فلس های مروارید  اغلب سطوح پایینی مخزن را شنا می کنند.

ماهی قرمز مرواریدی بیشترین فعالیت را در طول روز دارد. به فلس‌های مروارید در روز غذا بدهید و در شب مخزن آن‌ها را تاریک نگه دارید.

ماهی ها با چشمان باز می خوابند. رفتار زیر نشان می دهد که ماهی در حال استراحت است:

• شناور شدن در نزدیکی انتهای مخزن
• ثابت و راست بمانید
• کسل کننده به نظر می رسد
• به راحتی غافلگیر می شود
• غیر فعال به نظر می رسد

ماهی گلدفیش باهوش است و علی رغم باورهای غلط رایج، حافظه 3 ثانیه ای ندارد. یک مطالعه تحقیقاتی در سال 2003 نشان داد که ماهی قرمز حافظه طولانی مدتی دارد. این مطالعه نشان داد که ماهی قرمز همچنین می تواند اشکال، صداها و رنگ ها را متمایز کند. آنها حتی می توانند برای نشان دادن رفتارهای خاص و انجام ترفندها آموزش ببینند.

ماهی گلدفیش مرواریدی می تواند افراد را تشخیص دهد. این ماهی‌های قرمز زمانی که صاحبشان نزدیک می‌شود برای غذا به سطح آب می‌آیند.

بیماری ها ماهی گلدفیش مرواریدی

ماهی گلدفیش مرواریدی به دلیل داشتن بدن تخم مرغی، مستعد ابتلا به بیماری مثانه شنا است. اندام های ماهی را فشرده می کند و به مثانه شنای آنها فشار می آورد.

بیماری مثانه شنا مانع شناوری می شود و در اثر سریع غذا خوردن، پرخوری یا یبوست ایجاد می شود. عفونت همچنین می تواند باعث بیماری مثانه شنا شود و نیاز به درمان پزشکی دارد.

علائم مثانه شنا عبارتند از:

• یک شکم متورم
• فرو رفتن به پایین یا شناور شدن در نزدیکی بالای مخزن
• کج شدن پهلو به پهلو
• سر شناور به سمت پایین دم بالا

ماهی هایی که از بیماری مثانه شنا رنج می برند به راحتی قابل درمان هستند. برای درمان بیماری مثانه شنا به مدت سه روز به ماهی غذا ندهید. افزایش دمای مخزن باعث درمان یبوست می شود.

پس از سه روز، روزانه یک نخود پخته شده را با پوسته بیرونی آن جدا کنید. نخود فرنگی می تواند به مشکلات گوارشی کمک کند زیرا متراکم و سرشار از فیبر است. نخودها را با دست به ماهیانی بدهید که برای خوردن مشکل دارند. یا نخود را در سطح آب نگه دارید یا یک نخود را روی خلال دندان بگذارید و آن را نزدیک آنها نگه دارید.

بیماری مثانه شنا همیشه قابل درمان نیست.

در زیر برخی از اقداماتی که به جلوگیری از بیماری مثانه شنا کمک می کند آورده شده است:

• غذاهای خشک را قبل از دادن به ماهی خود خیس کنید
• غذاهای منجمد را کاملاً آب کنید
• بیش از حد غذا ندهید
• از غذاهای پر از هوا پرهیز کنید
• پارامتر آب را به خوبی نگهداری کنید و مرتباً تعویض کنید

آموزش تکثیر ماهی گلدفیش مرواریدی

فلس های مروارید نر و ماده را از هم جدا کنید. پروتئین بیشتری را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا پرورش دهند. غذاهای زنده مانند کرم خونی و میگوی آب نمک منبع عالی پروتئین هستند.

برای هر جفت یک مخزن پرورشی تنظیم کنید. یک مخزن 20 گالن با آب با حرکت آهسته برای پرورش ماهی ایده آل است. مخزن همچنین باید حاوی چیزی باشد که گلدفیش ها به آن بچسبند. گیاهان نرمی مانند آناچاریس برای نگهداری و پرورش عالی هستند.

مخازن پرورش باید دارای فیلتر اسفنجی باشند. فیلترهای اسفنجی برای تکثیر ماهی کردن ایمن تر از فیلترهای معمولی هستند.

دما را 3 درجه فارنهایت در روز افزایش دهید تا دما به 74 درجه فارنهایت برسد تا به تشویق تخم ریزی کمک کنید. هنگامی که فلس های مروارید برای تولید مثل آماده شدند، نر ماده را در اطراف تعقیب می کند. رنگ آنها نیز ممکن است زنده تر شود.

فلس های مروارید ماده حدود هزار تخم می گذارند. تخم ریزی معمولاً سه ساعت طول می کشد، اگرچه گاهی اوقات ممکن است بیشتر طول بکشد. بلافاصله پس از رها شدن تخم مرغ ها، جفت را بردارید، در غیر این صورت، گلدفیش تخم ها را می خورد. تخم های بارور شده در عرض چهار روز از تخم خارج می شوند. پارامترهای آب را به دقت بررسی کنید. بچه گلدفیش ها به طور استثنایی به تغییرات آب، به ویژه تغییرات pH حساس هستند.

رشد ماهی گلدفیش

رشد ماهی گلدفیش مرواریدی چند ماه طول می کشد. ماهی های نابالغ رنگی کسل کننده و بدنی صاف دارند.